Dixie Dixon

Κάθε Σαββατοκύριακο στις 6:00 π.μ., η ντροπαλή, ξανθή Dixie Dixon εμφανιζόταν στο γήπεδο του σχολείου με το πλήρες εγχειρίδιο της Nikon FG στο χέρι, για να τραβήξει φωτογραφίες της Little League. Και τραβούσε φωτογραφίες όλη τη μέρα. Το χάος επικρατούσε κάθε φορά που τα παιδιά άλλαζαν αυθαίρετα θέση στη σειρά. Κέρδιζε 10 € ανά ώρα, τα οποία, ναι μεν για μια δουλειά δεν είναι πολύ καλός μισθός, αλλά για ένα ήσυχο κορίτσι του Τέξας στο λύκειο ήταν τέλεια. Η Dixie το λάτρευε. Όπως έλεγαν όλα τα μικρά παιδιά, αγαπούσε τόσο αυτή την ασχολία που θα την παντρευόταν.

Η κάμερα της Dixie ήταν η τεχνητή αυτοπεποίθηση που είχε για να ζήσει κάθε πάρτι, κοινωνική εκδήλωση και αθλητικό παιχνίδι. Ήταν το εισιτήριο της για τη ζωή. Μια μέρα του 2003, οι Klein High School Bearkats κατατροπώνονταν. Η ομάδα τσακιζόταν. Ούτε οι μαζορέτες χόρευαν. Η σοφία του φωτορεπόρτερ έλεγε στην Dixie ότι θα έπρεπε να απαθανατίσει τη στιγμή, όπως ήταν μπροστά της, αλλά μετά της ήρθε η έμπνευση.

«Τους ξεσήκωσα όλους», θυμάται η Dixon. «Είπα, «Θέλω να πάτε εκεί και να φωνάξετε χαρούμενα όσο πιο δυνατά μπορείτε!». «Αυτό έκαναν και εγώ τράβηξα τη φωτογραφία». «Δημιούργησα τη στιγμή, όπως κάνω τώρα με τη μόδα». «Η εικόνα μου ήταν στο εξώφυλλο του ετήσιου ημερολογίου». «Νομίζω, τότε ήταν που αποφάσισα να ασχοληθώ με τη φωτογραφία ως επάγγελμα».

Η Dixon πήγε στο πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε στον τομέα των επιχειρήσεων και της τέχνης. Βιοποριζόταν κάνοντας κάθε δουλειά βοηθού φωτογραφίας που μπορούσε να βρει, δουλεύοντας ακόμα και ως βοηθός φωτογράφου σε γάμους. Μια μέρα, από μια λόξα της, έψαξε στο Google «σπουδές φωτογραφίας μόδας στο εξωτερικό», και αυτό σύντομα την οδήγησε να σπουδάσει με φωτογράφους παγκοσμίου φήμης στο Λονδίνο. Η φωτογραφία μόδας μάγευσε την Dixon και έγινε ο σκοπός της ζωής της. Επέστρεψε στο σπίτι, παράτησε τις φωτογραφίσεις γάμων και, ενώ ήταν ακόμα στο πανεπιστήμιο, τον επόμενο χρόνο έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να δημιουργήσει μια επιχείρηση φωτογραφίας μόδας.

«Ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω και έτσι το κυνηγούσα».

Η Dixon τελείωσε το πανεπιστήμιο έχοντας 10.000 €. Επένδυσε σε μια ψηφιακή κάμερα Nikon D70s και άρχισε να τραβάει φωτογραφίες πορτρέτων, που σύντομα εξελίχθηκαν να είναι «πορτρέτα υψηλής ποιότητας». Οι πελάτες άρχισαν να εντυπωσιάζονται και να της ζητούν να φέρει «αυτό το fashion look» στους γάμους και τις νυφικές φωτογραφίσεις τους και ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν για αυτό. Ωστόσο, σε αντίθεση με πολλούς νέους φωτογράφους, η Dixon δεν δημοσίευσε δείγματα όλης της δουλειάς της στο διαδίκτυο. Ήξερε ακριβώς πού ήθελε να πάει και εμφάνιζε δημόσια μόνο εικόνες που την παρουσίαζαν ως αυθεντική φωτογράφο μόδας. «Το κλειδί για να μπεις στη θέση που ψάχνεις», λέει, «είναι να δείχνεις μόνο το είδος της δουλειάς που θέλεις να τραβήξεις».

Μετά από έναν χρόνο παρουσίασής της ως φωτογράφου μόδας, συνέβη κάτι αστείο: Άρχιζαν να προσλαμβάνουν την Dixon για να τραβάει φωτογραφίες μόδας. Παρουσίαζε αυτό που ήθελε και μετά όλα τα άλλα ήρθαν από μόνα τους. Μετά από λίγο καιρό, ήταν σε θέση να δεχτεί μόνο τις δουλειές που ήθελε. Η επαγγελματική της εξέλιξη ως διεθνούς φήμης φωτογράφου δεν έχει σταματήσει από τότε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Dixon βλέπει την επιλογή του εξοπλισμού της, συμπεριλαμβανομένου του αποθηκευτικού χώρου της, ως βασικό μέρος αυτής της πορείας προς την επιτυχία. Όπως πολλοί δημιουργικοί επαγγελματίες, υπέστη από νωρίς μια καταστροφή που φρόντισε να μην επαναλάβει ποτέ. Κατά τη διάρκεια αυτού του πρώτου έτους διαμόρφωσης της καριέρας της, είχε όλη της τη δουλειά σε έναν συμβατικό σκληρό δίσκο, ο οποίος κατέρρευσε. Ένας ολόκληρος χρόνος εργασίας εξαφανίστηκε σε μια στιγμή και δεν υπήρχε κανένα αντίγραφο ασφαλείας. Η Dixon πήρε το μάθημά της και μετά δημιουργούσε διπλότυπα αντίγραφα δεδομένων, αλλά χρειάστηκαν άλλες δύο αστοχίες στη μονάδα δίσκου, προτού μάθει ότι η συνηθισμένη αποθήκευση ήταν μια καταστροφή που έπρεπε να περιμένει ότι θα συμβεί.

Όπως αναφέρει, «Χρησιμοποίησα πάρα πολλές άλλες μονάδες δίσκου και ήταν όλες πολύ αργές ή αναξιόπιστες, μέχρι που ανακάλυψα τις SanDisk Professional και τις SanDisk». «Χάρη στις μονάδες δίσκου της SanDisk Professional είμαι ξέγνοιαστη, επειδή έχει πάντα τους καλύτερους σκληρούς δίσκους στην αγορά και μπορώ να τους εμπιστευτώ για να διατηρούν τις εικόνες μου ασφαλείς». «Λατρεύω επίσης το γεγονός ότι είναι εξαιρετικά κομψοί, επειδή μέρος των εμπορικών φωτογραφήσεων είναι η δημιουργία μιας εμπειρίας για τον πελάτη στο πλατό». «Όταν έχω το MacBook Pro και δύο μονάδες SanDisk Professional G-DRIVE SSD, έχω μια πολύ επαγγελματική και εξορθολογισμένη εικόνα». «Και αυτό κάνει τη διαφορά για τον πελάτη μου». «Όσο πιο κομψή η εμφάνιση του εξοπλισμού σας, τόσο περισσότερο θα πιστεύουν στο όραμά σας και τόσο περισσότερο θα επενδύσουν στο ταλέντο σας».

Ενώ εργάζεται, η Dixon καταγράφει τις φωτογραφίες σε κάρτες SanDisk XQD Cards ή απευθείας στον υπολογιστή, αλλά, το συντομότερο δυνατό, δημιουργεί αντίγραφα ασφαλείας σε δύο μονάδες δίσκου SanDisk Professional. Αν μετρήσουμε και τον υπολογιστή, βλέπουμε ότι δημιουργούνται τρία αντίγραφα της κάθε λήψης της την ημέρα της φωτογράφισης.

«Οι άνθρωποι επενδύουν σε εσένα για να φωτογραφίσουν το editorial της καμπάνιας τους ή του περιοδικού τους», λέει η Dixon. «Ξοδεύουν πολλά χρήματα σε εκείνη την ημέρα των γυρισμάτων, οπότε επιμένω πραγματικά στη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας, γιατί δεν θέλω να χάσω ποτέ ξανά δεδομένα». «Μου αρέσει η φορητότητα, το πολύ μικρό βάρος και η ανθεκτικότητα των φορητών δίσκων SSD». «Όταν φωτογραφίζετε στον χώρο παραγωγής, είναι πολύ σημαντικό να έχετε τη δυνατότητα μετακίνησης».

Όταν τελειώσει το γύρισμα, η Dixon χρησιμοποιεί τις δύο μονάδες της G-RAID Shuttle. Όχι μόνο χρησιμεύουν ως πρόσθετα αντίγραφα ασφαλείας, αλλά η υψηλότερη απόδοσή τους καθιστά τις μονάδες G-RAID απαραίτητες για τη διαδικασία επεξεργασίας της Dixon. Αυτό συμβαίνει εις διπλούν, τώρα που αρχίζει να προσθέτει την παραγωγή βίντεο στη δουλειά της. (Η Dixon ολοκλήρωσε πρόσφατα το πρώτο της μεγάλο έργο βίντεο, ένα διαφημιστικό βίντεο για την American Heart Association). Έτσι, η Dixon είναι ενθουσιασμένη που υιοθετεί τους δίσκους της SanDisk Professional με Thunderbolt για τον συνδυασμό υψηλής χωρητικότητας και αστραπιαίας απόδοσης. «Όσο περισσότερο ασχολούμαι με το βίντεο, τόσο περισσότερο χρειάζομαι το Thunderbolt», λέει. «Είναι εκπληκτικά γρήγορο!»

Αφού επεξεργαστεί και κάνει την παραγωγή στα έργα της, η Dixon τελειώνει αρχειοθετώντας τα σε μια μονάδα σκληρού δίσκου G-DRIVE υψηλής χωρητικότητας. Αυτό μπορεί να αλλάξει, εάν χρησιμοποιεί πιο πολύ το βίντεο στην καριέρα της και χρειάζεται επιπλέον χωρητικότητα, αλλά, προς το παρόν, η Dixon προτιμά να διατηρεί το υλισμικό της όσο το δυνατόν μικρότερο και φορητό.

Ο τρόπος με τον οποίο η Dixon χρησιμοποιεί τον αποθηκευτικό της χώρο αντικατοπτρίζει ξεκάθαρα την επαγγελματική της ηθική (κομψή, αξιόπιστη, διακριτική) και την προσωπική της φιλοσοφία για τον εστιασμό. Στο πανεπιστήμιο, αποφάσισε για την καριέρα της και θυσίασε τα πάντα στη ζωή της για να το επιτύχει. Η Dixon δεν είχε κάποια σοβαρή σχέση εδώ και πέντε χρόνια - μια παράξενη ειρωνεία για μια γυναίκα που λέει ότι προσπαθεί να αναδείξει «ρομαντισμό, ειλικρίνεια και αισθησιασμό» στη φωτογραφία μόδας της. (Είδατε; Πραγματικά, η Dixon παντρεύτηκε τη δουλειά της). Αυτή η μοναδική μονάδα δίσκου βρίσκεται στο επίκεντρο της επιτυχίας της και γι' αυτό εμπιστεύεται μόνο μια επωνυμία για να αποθηκεύσει τη δουλειά της σήμερα: SanDisk Professional 

 «Όταν τελικά πειραματιστείς αρκετά για να βρεις τι λειτουργεί για σένα, μένεις πιστή σε αυτό», λέει. «Ανακάλυψα ότι η φωτογραφία μόδας είναι το επάγγελμα για μένα». «Νιώθω ότι η φωτογράφιση μόδας είναι το πάθος μου και έτσι έχω εστιάσει την προσοχή μου σε αυτή». «Ανακάλυψα ότι οι μονάδες δίσκου SanDisk Professional λειτουργούν για τη ροή εργασίας μου». «Είναι πολύ αξιόπιστες και προσφέρουν άπλετη ξεγνοιασιά». «Οπότε έχω μείνει πιστή και σε αυτές».